Το ότι μελετάμε τη νομοθεσία, την ερμηνεύουμε και έχουμε άποψη δεν είναι κακό, είναι μέρος της δουλειάς μας.
Θεωρώ όμως ότι από ένα σημείο και μετά μπαίνουμε στα χωράφια άλλων (νομικών) χωρίς να έχουμε κανένα όφελος, αντιθέτως αναλαμβάνουμε ευθύνες που δεν μας αναλογούν (επικίνδυνα μονοπάτια).

Προσωπικά, ως μηχανικός δεν θα υπέβαλα μια δήλωση αυθαίρετης κατάληψης κοινόχρηστου χώρου χωρίς τη συναίνεση που ζητά ρητά ο νόμος. Ακόμα και αν ο ιδιοκτήτης ή ο νομικός του σύμβουλος θεωρεί ότι μπορεί να το κάνει λόγω "σιωπηρής συναίνεσης". Ποιος θα με κατοχυρώσει εμένα, ποιος θα καλύψει τα έξοδά μου και την ψυχική μου ταλαιπωρία σε περίπτωση που ένας συνιδιοκτήτης του κοινόχρηστου χώρου κινηθεί νομικά εναντίον όχι μόνο του ιδιοκτήτη-πελάτη μου αλλά και εμού ως μηχανικού που έκανε τη δήλωση;